De endurance race op het Souterrain

Er waren op 5 april minder rijders dan normaal, er waren slechts 6 fanatiekelingen in de kelder, 

reden voor Igor om een endurace race te houden. 

(Samenstellen van de teams is niet Dougal's cup of tea)

Igor had op zeer deskundige wijze 3 teams samengesteld van 2 rijders die op iedere baan 20 minuten 

moesten rijden met om de 5 minuten een rijderswissel. 

(de auto wordt geconcentreerd gevolgd)

Dat het wisselen van rijders een hachelijk gebeuren is, dat spreekt voor zich, 

Marc heeft bij het bouwen van de paden om het circuit minder rekening gehouden met de rijders met vettere spieren, 

die meer ruimte in beslag nemen. 

De race rijden we met de Abarths van Marc Abarth, 

(Fredzilla)

deze auto's rijden zeer fijn en zijn ook zeer aan elkaar gewaagd. 

De einduitslag laat dat ook goed zien, 

na 1 uur zijn de teams Marc Abarth/Frank103 en Kim/Dougal in dezelfde ronde geëindigd, 

met een kleine voorsprong voor team MA/F103. 

("Gehaktballen uit de pan", Marc moet de schriftelijke cursus "Bitterballen uit de oven" nog volgen en ook de schoonzus van Marc Abarth is nog niet bij dit moeilijke onderwerp aanbeland in haar cursus voor keukenprinsen of -prinsessen)

Het team van Igor Ikke en Fred heeft maar 5 ronden minder gereden. 

(Smaakvolle beelden langs het circuit)

De gemiddelde rondetijden en snelste ronde, het lag zeer dicht bij elkaar. 

De tweede race is weer individueel en 'eruit is eruit'. 

We rijden met de slot-it Ferrari 312, 

een stabiele snelle auto. 

Deze race wordt overtuigend gewonnen door Marc Abarth, 

die vooral netjes in de baan blijft waar anderen regelmatig de vangrails testen. 

De derde en laatste race is met vrije keuze van auto, ik kies deze keer weer voor de Huracan, misschien niet de snelste auto, maar zeker de fraaiste! 

Deze race wordt gewonnen door Marc (Kim), waarbij de snelste ronde een bonuspunt oplevert. 

Veel te snel is de gezellige raceavond weer voorbij. 

Dat de verbeterde rondeteller een groot succes is, dat is duidelijk merkbaar, een volgende raceavond staat al weer op de kalender. 

Hachelijk?

Test

Het weblog kon niet worden geladen op de Samsung telefoon en op de Ipad. 

De DNS server kon niet worden gevonden. 

Overigens deden andere webloggen (Blogger) het ook niet. 

Nu kan zoiets makkelijk liggen aan mijn apparaten, maar natuurlijk ook aan Blogger. Omdat ik wel het onderhoudsscherm kon laden (waar ik berichten aanmaak, reacties kan verwijderen en de opmaak kan wijzigen) heb ik een testbericht gemaakt. 

Daarna was het weblog weer zichtbaar. 

Of het toeval was?

De foto's zijn van een leslocatie waar ik ieder jaar in april en mei aan aantal dagen naar toe moet.

hachelijk?

De open dag van de Amsterdamse Modelbouw Club

Op zondag 24 maart was de jaarlijkse open dag van de Amsterdamse Modelbouw Club (AMC) 

op de zolder van Hotel De Rijper Eilanden in De Rijp. 

Henk, de voorzitter van de 3rail stamtafel Noord-Holland, is ook lid van deze AMC 

en had geregeld dat de stamtafel in een van de grote zalen van het hotel een rijdag mocht houden. 

De gedachte hierbij was natuurlijk de bezoekers aan de open dag ook warm te maken voor de stamtafel 

en zoveel mogelijk rijdende treinen te kunnen laten zien! 

Het hotel op haar beurt wil natuurlijk zoveel mogelijk bezoekers die ook wat komen consumeren. 

De AMC had veel reclame gemaakt voor de open dag, van 11.00 tot 16.00 waren er voortdurend bezoekers die op weg naar de zolder ook even bij ons kwamen kijken. 

Waar de AMC het natuurlijk moest hebben van de impressie van  het centrum en centraal station van Amsterdam, 

kwam men zich bij onze rijdende treinen veel verbazen 

over de geluiden die de locomotieven tegenwoordig maken 

en hoe deze met een app op de mobiele telefoon bediend kunnen worden. 

Ik laat hier alleen plaatjes zien van de baan en de mooie treinen die op de baan stonden, 

de mede stamtafelleden, de demonstraties 

en de geïnteresseerden daar mag ik tegenwoordig

geen foto's meer van laten zien uit privacy overwegingen. 

Hachelijk? 

Naar de Enci groeve in Maastricht

De personeelsvereniging (pv) had een wandeling georganiseerd 

(Fort Sint Pieter)

bij de Enci (Eerste Nederlandse Cement Industrie) mergelgroeve in Maastricht. 

(Kruiselbessen vlaai)

Het is nu een terrein van Natuurmonumenten en de groeve zelf is niet helemaal vrij toegankelijk. 

(Het dal van de Oehoe)

De pv had gelukkig een gids geregeld zodat we wel een uitgebreide rondleiding door de groeve kregen. 

(De gesloten cementfabriek, op d achtergrond is de Maas te zien)

Zo'n gids die probleemloos 2 uur vult met verhalen over de groeve, 

waar je zelf misschien alleen je verbaast over het heldere water en de harde stenen waar je op loopt. 

De gids weet onder andere te vertellen dat de Romeinen hier al mergelstenen groeven om gebouwen van te maken, 

(De enge open trap met 215 treden)

dat bleef men daarna doen tot men mergel ging gebruiken als bestanddeel van cement. 

De afgraving is iets van 135 hectare groot 

en ligt onder het peil van de Maas, die er vlak langs stroomt. 

Er wordt dus voortdurend water uit de groeve gepompt om te voorkomen dat die vol loopt. 

(Mergel)

Men was in 2018 klaar met graven, of ze bereikten de Maas, 

of Maastricht, een volgend dal en een dal waarin een oehoe woont. 

Dieper graven kon ook niet in verband met de diepere lagen die volgens de kenners graag naar boven willen, 

Het was een leuke en interessante wandeling, 

maar ik was inmiddels wel toe aan een eenvoudige doch voedzame lunch! 

Na de lunch mocht je vrij wandelen door het natuurgebied, 

dat hebben we dan ook gedaan! 

Einde van de middag was er een korte borrel met een gezonde alcoholvrij drankje en een vega bitterbal. 

Via het fort op de Sint Pietersberg zijn we terug naar de auto gewandeld, 

(Hoofdingang Enci)

een leuke wandeling zat er weer op! 

Aan de vele foto's is vast te zien dat ik het naar mijn zin heb gehad, 

een volgende keer ga ik weer mee. 

Hachelijk?